Op een donderdag in juni word ik gebeld door de manager van een pensionstal waar al een aantal weken droes heerst. De manager geeft aan dat ze tot een aantal dagen geleden in de veronderstelling was dat ze de droes aardig onder controle hadden kunnen houden door de besmette groep in quarantaine te plaatsen. Met behulp van de dierenarts hadden ze de symptomen weten te bedwingen. Echter nu was er een kleine shetlander zo ernstig ziek geworden dat de eigenaresse met haar handen in het haar zat. Eigenaresse neemt contact met mij op en vraagt mij haar in deze situatie bij te staan. De kleine shetlander Olly van 22 jaar oud had het enorm zwaar en kon niet meer eten of drinken. Het bleek dat ze al 2 dagen niet had gegeten en gedronken. De zwellingen in haar gezicht, mond en kaken waren zodanig dat eten en drinken onmogelijk leek te zijn voor Olly.

Hier op deze foto is ook goed te zien hoe de zwelling zich in het gehele gezicht van Olly heeft weten te verspreiden. Met name rond haar neus en mond is vrijwel geen contour meer te bekennen en hoef ik natuurlijk niet uit te leggen dat hierdoor eten en drinken vrijwel onmogelijk is.

Verder blijkt Olly hoge koorts te hebben; ze ademt moeizaam maar toch snel, is lusteloos en apathisch en eigenaresse is ervan overtuigd dat ze veel pijn heeft. De rechterzijde van haar gezicht is erger aangedaan dan de linkerzijde.

Al deze symptomen passen bij een bepaald homeopathisch middel wat ik heb ingezet voor Olly.

Samen met eigenaresse spreek ik een schema af. Een schema waarbij enerzijds is aangegeven wanneer het middel moet worden gegeven en anderzijds wanneer eigenaresse met mij contact moet opnemen. In dit soort situaties is het zeer wenselijk om steeds in contact te blijven met eigenaresse om de voortgang van het proces nauwkeurig te kunnen volgen!

Wat was het een spannende avond! Eigenaresse heeft begin van de avond bij mij het eerst benodigde middel opgehaald en is aan de slag gegaan. En hoewel ik door de jaren heen enorm overtuigd ben geraakt van de werking en kracht van de homeopathie, had ik hier te maken met een toch vrij oude pony die zo ernstig ziek was én al twee dagen niets had gegeten of gedronken dat zelfs ik een klein schietgebedje heb gedaan. Na een intensief aantal uren begon Olly om 22.00 u. op te knappen en om 22.30 u. had ze haar hele bak slobber verorberd en kon ze weer wat hooi eten en drinken! De koorts was gezakt, Olly was weer wat meer aanspreekbaar en eigenaresse dolgelukkig. Wat fantastisch was dat.

Zoals ik ook al direct tegen eigenaresse van Olly had gezegd, is na zo’n heftige avond en nacht de behandeling niet voorbij. Als homeopaat wéét ik dat er veel meer bij komt kijken. Hoe fijn en prettig het ook is voor eigenaresse dat het grootste euvel lijkt te zijn verholpen aangezien Olly weer eet en drinkt, weet ik dat Olly zeer ernstig ziek is en dat de droes uiteraard zich niet door één homeopathisch middel laat verslaan.

En zo bleek. De volgende dag al brak het abces in de kaak van Olly door. Hoe vies ook, dit is wel zeker wat er moet gebeuren als het om droes gaat. (schrik niet, de volgende plaatjes zijn wellicht niet zo smakelijk…)

De abcessen veroorzaakt door de droes zijn nu geknapt en zoals te zien is, komt er veel viezigheid uit de wonden. Er is sprake van overvloedige secretie die vrij dun, vies stinkend, groengeel van kleur is en als je goed kijkt zie je ook kleine, dunne streepjes bloed in de secretie zitten. Olly is verder duidelijk zwak en uitgeput. Zoals ik al aangaf, Olly is echt ernstig ziek.

Er moet nu een ander middel gaan komen want het middel dat Olly tot op dit moment heeft gekregen, is zeker niet meer gelijksoortig aan de klacht. De opengebroken abcessen waren er voorheen niet en de zwellingen zijn nu weg. In de homeopathie ga ik uit van gelijksoortigheid. De symptomen die de patiënt laat zien, moeten gelijk zijn aan de kenmerken die het te geven middel bij zich draagt. In dit geval moest ik dus zeker op zoek naar een ander middel en dat heb ik gedaan. Ik heb er in dit geval niet één, maar twee middelen bijgedaan om Olly nog iets beter te ondersteunen in dit enorm zware proces. Daarbij houd ik natuurlijk rekening met de leeftijd van Olly.

Eigenaresse gaat weer aan de gang met een nieuw voorschrift. Ook dit voorschrift is nog pittig en vergt wat meer controle, dus er is geregeld telefonisch contact over de voortgang van Olly.

Op de derde dag ziet één van de opengebroken abcessen er zo uit:

Te zien is dat er nog steeds heel veel gaande is op deze plek (en ook op de andere plekken waar de abcessen zijn opengebroken). Het ziet er nat, slijmerig, pussig en vies uit en het stinkt enorm! Er is sprake van een rode verkleuring van de huid en eigenaresse geeft aan dat Olly aan alle kanten lijkt te pruttelen. Zelfs haar ademhaling klinkt pruttelend. Eigenaresse stuurt mij een kort filmpje van de ademhaling van Olly en ik hoor inderdaad veel gepruttel maar ik hoor ook dat het gepruttel voornamelijk voorin zit en niet vanuit de longen lijkt te komen gelukkig.
 Eigenaresse geeft aan dat Olly toch nog steeds eet en drinkt, het is alsof ze opgelucht is, geeft eigenaresse aan. Olly is wel nog echt ziek want ze ligt veel, slaapt veel en heeft niet al te veel energie. Het is grappig, op dit moment in de behandeling realiseer ik mij dat ik weliswaar Olly behandel met homeopathische middelen maar dat ik eigenlijk ook de eigenaresse veel moet ondersteunen in dit moeilijke proces. Het maakt mij absoluut niets uit, ik weet hoe het voelt als een dier waarvan je zoveel houdt, zo ziek is. We gaan vol goede moed verder met een aangepast geneesmiddel schema.

Op dag 6 ziet de wond onder de kaak van Olly er zo uit:

Ik begrijp goed dat dit er wellicht heel vies uit zal zien, maar hier is juist een heel mooi proces aan de gang. De viezigheid die binnen zit, komt er uit en de wondranden beginnen zich al weer aardig te herstellen. Ook uit het neusje van Olly komt nu pus.

Dit is een mooi moment in de homeopathische behandeling. Dit is vaak het moment waarop mensen denken dat ze het maar op moeten geven en dan is het juist noodzakelijk om door te zetten! 

Alle symptomen die je ziet, zijn symptomen die er zijn met een reden. Een proces zo heftig als droes, moet van binnenuit genezen en juist niet naar binnen gedrukt worden. Het lichaam gaat in de behandeling door verschillende fasen heen en elke fase heeft dan een duidelijke functie. Het uitstoten van afvalstoffen, zoals in dit geval behoorlijk grote hoeveelheden pus en viezigheid, heeft een zeer goede functie. Het lichaam schoont zichzelf op. De homeopathie ondersteunt deze uitscheiding en geeft het lichaam de kans zélf ziekte op te lossen. Gelukkig had ik hier te maken met een volhardende eigenaresse en zijn we doorgegaan met de behandeling. Het is extreem belangrijk om steeds te blijven monitoren welke symptomen er zijn en elke keer check ik als homeopaat of de symptomen gelijksoortig blijven aan het door mij voorgeschreven middel!

Dit is een foto gemaakt op de 10^de dag van de behandeling. Er zitten dus maar 4 dagen tussen de foto hierboven en deze foto! De wond is vele malen rustiger, er is geen sprake meer van grote hoeveelheden uitvloeiing, er is veel minder stank, er is zelfs sprake van granulatieweefsel. De wond kan zich nu weer voorzichtig gaan herstellen. Uiteraard geldt ook hier weer: gelijksoortigheid. Wederom is hier sprake van een verandering qua symptomen dus wederom moet ik als homeopaat het geneesmiddelbeleid aanpassen. Nu gaan we kijken naar opbouw en herstel in de behandeling.

In de tussentijd heeft Olly al 2 keer een ruikflesje uit de handen van eigenaresse geduwd want zoals eigenaresse het aangeeft: mevrouw krijgt weer praatjes. Olly speelt weer met haar maatje, eet super goed, drinkt weer, is eigenlijk gewoon weer de oude Olly geworden. Ze is nog wel iets mager, maar krijgt voldoende bijgevoerd. Eigenaresse is ontzettend blij met de wijze waarop de homeopathie haar Olly heeft kunnen ondersteunen. Alle wonden zijn volledig genezen, er zit weer haar op en Olly kan weer lekker naar buiten.

Olly na 3 weken!

Wat een prachtig resultaat en als ik dan de volgende reactie krijg van eigenaresse, is wat mij betreft geen enkel woord meer nodig!

Nou! Dat was me de rollercoaster wel! Mijn oude lieve shetje was geveld door de droes. Ze had zodanig oedeem vorming en een abces dat ze bijna geen adem meer kreeg.

Daar de dierenarts niets voor haar kon doen heb ik de hulp van Kim ingeroepen. Zij heeft afgewogen welke middelen Olly zouden kunnen redden en ik ben diezelfde avond met Olly en de middelen aan de slag gegaan.

Nog dezelfde avond slonk de oedeem aan haar hoofdje en de volgende dag knapte eindelijk de bult! Olly kon weer vrij ademen! Wat een opluchting.

Natuurlijk is de boel dan flink open en heeft Kim daar weer andere middelen voor voorgeschreven. Met een week was de wond van volledige onderkaak open naar vuist grootte gegaan en na nog een week was het nog een vingertopje groot.

Om haar te ondersteunen met wondgenezing heb ik weer een middeltje gekregen en ook in no time was de wond dicht met een mooi korstje erop.

Olly is weer beter!! En dat in zo’n korte tijd. Ik weet niet wat er gebeurd zou zijn als Kim haar niet geholpen had want ze was echt doodziek. Ze staat weet heerlijk te grazen en is nog steeds mijn lekkere dikke kleine pony. Niet ingevallen, niet zwak, gewoon weer ollybol. Geweldig! Ik ben Kim ontzettend dankbaar en door deze acute situatie heb ik goed kunnen zien wat homeopathie dus daadwerkelijk doet! Ik raad iedereen aan om Kim in arm te nemen bij wat voor situatie dan ook. Ze heeft het leven van mijn ollybol gered en daarvoor ben ik haar eeuwig dankbaar!

In verband met privacy-gevoeligheid is de naam van eigenaresse hier niet vermeld.